Jak skutecznie ogrzewać szklarnię zimą? Praktyczny poradnik

Opublikowano: 8 września 2022

Utrzymanie odpowiedniej temperatury w szklarni zimą to jedno z najważniejszych wyzwań w uprawie roślin. Od dobrze zaplanowanego ogrzewania zależy nie tylko zdrowie sadzonek, ale też wielkość i jakość plonów. Właściwy system grzewczy może wydłużyć sezon, a odpowiednia izolacja – znacząco obniżyć rachunki. Zobacz, jak dobrać ogrzewanie dopasowane do Twojej szklarni i jak utrzymać ciepło bez strat energii.

Co naprawdę decyduje o skutecznym ogrzewaniu

Nie ma jednego „najlepszego” sposobu ogrzewania. Kluczowe są trzy czynniki: izolacja, kubatura i lokalizacja szklarni. Zanim wybierzesz system grzewczy, oceń, ile ciepła faktycznie potrzebujesz i gdzie może ono uciekać.

Największe znaczenie mają:

  • Rodzaj konstrukcji – szkło, poliwęglan komorowy lub folia różnią się przenikalnością cieplną.
  • Nasłonecznienie – szklarnia ustawiona od południa nagrzewa się naturalnie szybciej.
  • Szczelność – każda nieszczelność w drzwiach i przy oknach to realna strata energii.

Często wystarczy poprawić izolację i uszczelnić newralgiczne miejsca, zamiast zwiększać moc ogrzewania.

Metody ogrzewania szklarni – które wybrać i kiedy

Najczęściej stosowane systemy grzewcze to wodne, powietrzne, gazowe i elektryczne. Każdy ma swoje zalety i ograniczenia, zależne od wielkości szklarni i rodzaju upraw.

Ogrzewanie wodne sprawdza się w większych szklarniach. Rury grzewcze rozmieszczone pod stołami lub wzdłuż ścian równomiernie oddają ciepło, a czujniki utrzymują stałą temperaturę. System jest wydajny i ekonomiczny w długim okresie.

Ogrzewanie powietrzne działa szybko, ale krócej utrzymuje temperaturę. Idealne dla przydomowych szklarni – ważna jest dobra cyrkulacja powietrza (wentylatory).

Ogrzewanie gazowe jest tanie w montażu i skuteczne w sytuacjach awaryjnych (przymrozki), jednak przy długotrwałym użytkowaniu bywa kosztowne i wymaga wentylacji.

Ogrzewanie elektryczne daje największą kontrolę – maty, kable i grzejniki z termostatami zapewniają precyzję. To dobre rozwiązanie do małych szklarni, natomiast w dużych koszty energii mogą być wysokie.

Pompy ciepła i systemy hybrydowe w ogrzewaniu szklarni

Nowoczesne rolnictwo coraz częściej sięga po pompy ciepła (powietrze–woda lub grunt–woda). To rozwiązanie ekologiczne i opłacalne w dłuższej perspektywie – zwłaszcza w połączeniu z ogrzewaniem wodnym.

W większych obiektach popularne są układy hybrydowe – pompa ciepła współpracująca z kotłem gazowym lub nagrzewnicą powietrzną. Pozwala to zachować elastyczność i optymalizować zużycie energii przy zmiennych warunkach pogodowych.

Izolacja i redukcja strat ciepła

Najtańsze ciepło to to, które nie ucieka. Dlatego izolacja szklarni jest tak samo ważna jak źródło ciepła. Przed zimą należy uszczelnić wszystkie szczeliny w drzwiach, oknach i przy przepustach instalacji.

Najczęściej stosowane rozwiązania:

  • folia bąbelkowa – montowana jesienią, zdejmowana wiosną,
  • folie termoizolacyjne z warstwą odbijającą ciepło,
  • poliwęglan komorowy – trwały materiał o bardzo dobrej izolacyjności,
  • zasłony termiczne i kurtyny powietrzne – ograniczają utratę ciepła nocą.

W dobrze zaizolowanej szklarni temperatura nie powinna spadać poniżej 10–12°C, nawet przy niskich temperaturach zewnętrznych.

Automatyka, sterowanie i bezpieczeństwo

Nowoczesne systemy grzewcze coraz częściej korzystają z czujników temperatury, wilgotności i CO₂, które automatycznie regulują pracę urządzeń. Dzięki temu mikroklimat pozostaje stabilny, a ogrzewanie działa tylko wtedy, gdy jest to konieczne.

Bezpieczeństwo użytkowania:

  • W przypadku ogrzewania gazowego i olejowego konieczna jest skuteczna wentylacja.
  • Urządzenia elektryczne muszą być zabezpieczone przed wilgocią.
  • Czujniki tlenku węgla i dymu to obowiązkowe wyposażenie każdej szklarni ogrzewanej paliwem.

Ile ciepła potrzebujesz w szklarni zimą?

Wymagania cieplne roślin różnią się w zależności od gatunku i etapu rozwoju. Oto orientacyjne zakresy temperatur:

  • warzywa ciepłolubne (pomidory, papryka, ogórki): 18–22°C w dzień, 14–16°C w nocy,
  • rośliny ozdobne (pelargonie, begonie): 15–18°C,
  • rozsady i młode sadzonki: 20–24°C,
  • gatunki odporne na chłód (sałata, szpinak, rukola): 8–12°C.

Oprócz temperatury powietrza liczy się również temperatura gleby – ogrzewanie podłoża stabilizuje warunki dla korzeni i przyspiesza start wegetacji wiosną.

Najczęstsze błędy i jak ich uniknąć

Wielu ogrodników traci energię i pieniądze przez drobne zaniedbania. Do najczęstszych błędów należą:

  • brak odpowiedniej izolacji i nieszczelne drzwi,
  • zbyt mała moc źródła ciepła w stosunku do kubatury szklarni,
  • ogrzewanie tylko nocą – duże wahania temperatur,
  • brak regularnej konserwacji pieców, nagrzewnic i pomp,
  • zbyt suche powietrze przy długotrwałym nadmuchu gorącego powietrza.

Regularne przeglądy, właściwa izolacja i monitoring temperatury pozwalają ograniczyć zużycie energii i wydłużyć żywotność instalacji grzewczej.

Co dalej: szybki plan działania na najbliższe 2 tygodnie

Żeby przejść od teorii do efektów, zaplanuj krótki, konkretny plan przygotowań. Zacznij od ograniczenia strat ciepła, a dopiero potem zwiększaj moc ogrzewania – to najtańsza i najskuteczniejsza droga do stabilnej temperatury.

  • Dzień 1–3: sprawdź szczelność (drzwi, okna, przepusty), przygotuj listę usterek i kup materiały izolacyjne,
  • Dzień 4–7: zamontuj folię bąbelkową lub kurtyny termiczne, oczyść wentylatory i sprawdź cyrkulację powietrza,
  • Dzień 8–10: skalibruj czujniki, ustaw progi włączania ogrzewania, przeprowadź test nocny z rejestracją temperatury,
  • Dzień 11–14: wprowadź korekty ustawień, strefuj ogrzewanie, oceń, czy potrzebne jest dogrzewanie wodne lub elektryczne.

Co jeszcze warto wiedzieć?